|
|
|
|
In memoriam voor
Frans van Riel door Ben
Tiggelovend |
terug |
|
|
|
Frans van Riel, medeoprichter van ons dispuut Ferguut is, na een
langdurig ziekbed, overleden op 8 Mei jl.
Hij is 83 jaar geworden.
De meesten van ons kennen Frans als een bijzonder prettig mens. Hij
was spontaan van aard en hield van het verenigingsleven. Als zodanig
is hij altijd zeer betrokken geweest bij het wel en wee van Ferguut.
Hij begon zijn studie aan de Economische Hogeschool direct na de 2de
wereldoorlog. |
 |
De verloren jaren van de tweede wereldoorlog gaven hem een extra
impuls om zo snel mogelijk het doctoraal examen te kunnen doen. Zijn
ijzersterke geheugen kwam hem hierbij goed van pas.
Het werkzame leven heeft Frans voornamelijk doorgebracht in de sociale
sector.
Bijna 20 jaar was hij, als directeur, de stuwende kracht achter de
Mater Amabilisscholen
welke zich bezighield met vormingswerk voor de jeugd.
In 1972 stapte hij over naar de Nederlandse Ziekenhuis Raad (N.Z.R.)
in Utrecht.
Als algemeen secretaris van deze stichting was hij verantwoordelijk
voor het beleid
m.b.t. het oprichten en het in stand houden van verpleeghuizen en
zorginstellingen.
Je kunt stellen dat Frans veel heeft bijgedragen aan de
volksgezondheid.
Zoals voor veel Nederlanders kwam bij Frans, wat betreft de sport,
voetballen op de eerste plaats. Het tekent hem dat hij geen fan was
van Ajax of Feyenoord maar van een kleine Utrechtse Rooms Katholieke
voetbalclub. Hij was tenslotte een katholieke Brabander. Die club (het
latere Sporting) is hij altijd trouw gebleven.De laatste jaren werd hij geplaagd door ziektes. Hij behield echter
zijn blijmoedigheid
en hield zich vast aan de positieve kant van zijn leven.
Mogen zijn vrouw en kinderen troost vinden in de mooie herinneringen
die zij van man en vader meedragen.
Frans ruste in vrede.
|
|
